Քիչ առաջ ոստիկանության զորքերը մտան Էջմիածին քաղաք։ Երկու ավտոբուս է բերվել Էջմիածին, որոնք, ըստ երևույթին, սպասում են հրահանգի։ Մայր Աթոռի բակում իրավիճակը գերլարված է։ Հավաքված քաղաքացիները թույլ չտվեցին իրավապահներին իրենց հետ տանել Շիրակի թեմի առաջնորդ Միքայել Սրբազանին։ Այստեղ են ժամանել նաև կարմիրբերետավորները։ Մայր Աթոռի մոտ հավաքված քաղաքացիները կոչ են անում բոլոր հայերին հավաքվել Մայր Աթոռի բակում և կանգնել ի պաշտպանություն Եկեղեցու։               
 

Կա­թո­ղի­կո­սին «մե­ծար­գո տեր հայր»-ով դի­մող քա­ղա­քա­պե՞տն է մշա­կու­թա­յին հե­ղա­փո­խու­թ­յան խորհր­դա­նի­շը

Կա­թո­ղի­կո­սին «մե­ծար­գո տեր հայր»-ով  դի­մող քա­ղա­քա­պե՞տն է մշա­կու­թա­յին հե­ղա­փո­խու­թ­յան խորհր­դա­նի­շը
05.11.2019 | 00:18

Երևա­նի մետ­րո­պո­լի­տե­նի «Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րա­կի» կա­յա­րա­նա­մերձ հատ­վա­ծում օ­րերս մի քա­նի ե­րի­տա­սարդ­ներ, կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի և սպոր­տի նա­խա­րա­րու­թյան ա­ջակ­ցու­թյամբ ու Երևա­նի ա­վա­գա­նու «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան քար­տու­ղար Հաս­միկ Խա­չուն­ցի ներ­կա­յու­թյամբ «բե­մադ­րել» էին «Հու­Զանք ու­Զանգ» ներ­կա­յա­ցու­մը, ինչն ու­ղեկց­վել էր բա­խում­նե­րով՝ մի­ջո­ցառ­ման կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րի և մի խումբ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի միջև:

Ըստ կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րի՝ «Հու­Զանք ու­Զանգ» պեր­ֆոր­մանս կամ ֆու­տու­րիս­տա­կան պոե­զիա­յի էքս­պե­րի­մեն­տալ ըն­թեր­ցա­նու­թյուն էր, ըստ այն խո­չըն­դո­տած մարդ­կանց՝ սա­տա­նիս­տա­կան հա­կում­նե­րով ոչ ա­վան­դա­կա­նու­թյուն քա­րո­զող ինչ-որ բան: Մի­ջա­դե­պից հե­տո սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րում ի­րա­կան փո­թո­րիկ է բարձ­րա­ցել, ու բո­լո­րը, մշա­կու­թա­բան, ար­վես­տա­գետ ու փի­լի­սո­փա դար­ձած, կար­ծիք են հայտ­նում ազ­գա­յի­նի, ֆու­տու­րիզ­մի և 1920-30-ա­կան­նե­րի հայ գրա­կա­նու­թյան մա­սին: Հետ չեն մնում նաև «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը: Այս­պես ա­սած «սո­րո­սա­կան» թևը, ան­խոս, փոր­ձում է հա­մո­զել, որ տե­ղի ու­նե­ցա­ծը պեր­ֆոր­մանս է: Ո­րոշ մտա­հոգ­ներն էլ հարց են բարձ­րաց­նում՝ ի՞նչ կապ ու­ներ այդ ա­մենն ար­վես­տի կամ մշա­կույ­թի հետ:


Պեր­ֆոր­մանսն ար­վես­տի տե­սակ է, որ գոր­ծո­ղու­թյուն է են­թադ­րում՝ ան­ձի կամ ան­ձանց կող­մից: ՈՒղ­ղոր­դող տեքստ չու­նի, ուս­տի գա­ղա­փա­րը դի­տո­ղին հաս­նում է միայն գոր­ծո­ղու­թյան, կա­տար­ման մի­ջո­ցով: Այս ուղ­ղու­թյան ստեղ­ծա­գոր­ծող­նե­րը, օ­րի­նակ` նկա­րիչ­նե­րը, փոր­ձում են ցույց տալ ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյան ոչ թե վերջ­նա­կան ար­դյուն­քը, այլ կա­տա­րած գոր­ծո­ղու­թյու­նը, ըն­թաց­քը՝ ինչ­պես և ինչ պայ­ման­նե­րում է ստեղծ­վում ար­վես­տի գոր­ծը:


Այն, ինչ կա­տար­վում էր կա­յա­րա­նա­մերձ հրա­պա­րա­կում, որևէ ա­ղերս չու­ներ պեր­ֆոր­ման­սի հետ: Ոչ էս­թե­տիկ շպա­րով մի քա­նի աղ­ջիկ, բարձ­րա­խոսն ա­ռած, գո­ռում-գո­չում էին ան­հաս­կա­նա­լի ինչ-որ տեքս­տեր, ան­տակտ ինչ-որ շար­ժում­ներ էին ա­նում ու փոր­ձում ցույց տալ, թե ի­րենց մար­մինն ա­զատ է: Այս ա­մե­նի մեջ ինձ հա­մար ա­մե­նա­տա­րօ­րի­նակն ու ա­ռա­վել քան ան­հան­գս­տաց­նո­ղը ոչ թե ե­րի­տա­սարդ­նե­րի ո­չինչ չա­սող մի­ջո­ցա­ռումն էր, այլ ա­վա­գա­նու «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան քար­տու­ղա­րի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, թե «ներ­կա­յա­ցու­մը մշա­կու­թա­յին հե­ղա­փո­խու­թյան մի մասն է»: Տի­կին Խա­չունց, այդ երբ­վա­նի՞ց եք մշա­կու­թա­յին հե­ղա­փո­խու­թյուն հայ­տա­րա­րել, ո՞վ է դրա ի­րաց­նո­ղը, ի­րա­կա­նաց­նողն ու պա­տաս­խա­նա­տուն, ինչ վերջ­նար­դյունք ակն­կա­լել «հե­ղա­փո­խու­թյու­նից» հե­տո: Մշա­կու­թա­յին հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, ա­ռա­ջին հեր­թին, սկ­սում են ա­ռօ­րյա­յից՝ ար­մա­տա­խիլ ա­նե­լով հա­մա­կար­գա­յին ու ա­մե­նաչն­չին ձևով ար­տա­հայտ­ված կո­ռուպ­ցիան, կա­շա­ռա­կե­րու­թյունն ու հո­վա­նա­վոր­չու­թյու­նը: Մշա­կու­թա­պես հե­ղա­փոխ­վում են, երբ «ա­կանջ ծա­մել» ա­սե­լուց հե­տո ա­վա­գա­նու ան­դա­մը վայր է դնում ման­դատն ու նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րում: Հան­րա­պե­տա­կան ու մայ­րա­քա­ղա­քա­յին նշա­նա­կու­թյան կարևո­րա­գույն բո­լոր մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի հա­մար հայ­տա­րար­ված բո­լոր մր­ցույթ­նե­րում փոխ­քա­ղա­քա­պե­տին պատ­կա­նող ըն­կե­րու­թյան շա­հե՞լն է հե­ղա­փո­խու­թյուն, թե՞ մո­րաք­րոջ հար­սին դպ­րո­ցի տնօ­րեն նշա­նա­կե­լը: Սո­ված, աղ­քատ, օր­վա հա­ցի կա­րոտ 30 տո­կոս աղ­քատ բնակ­չու­թյուն ու­նե­նա­լուն զու­գա­հեռ բարձր աշ­խա­տա­վարձ պա­հան­ջող ու «հա­թա­թա» տվող գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պե՞տն է հե­ղա­փո­խու­թյան խոր­հր­դա­նի­շը, թե՞ կա­թո­ղի­կո­սին «մե­ծար­գո տեր հայր»-ով դի­մող քա­ղա­քա­պե­տը: Մշա­կու­թա­յին հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, նախ և ա­ռաջ, կեն­ցա­ղի ու մտա­ծե­լա­կեր­պի փո­փո­խու­թյունն է, ոչ թե մա­զե­րը կա­պույտ ներ­կե­լը, ան­հաս­կա­նա­լի դի­մա­հար­դա­րումն ու բո­վան­դա­կա­զուրկ բա­ռե­րով դի­մա­ցի­նի հետ հա­ղոր­դակց­վե­լը:
Թեև, ու՞մ ես ինչ ա­սում։


Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3847

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ